Nie odzieraj poety ze słów
Daj się ludziom skryć za moją kiecką
I dopomóż, by każdy znów mógł
Śmiać się, wzruszać i płakać jak dziecko.
Nie odzieraj poety ze słów
A siej ziarna, póki nie skonasz
By sens słów, powrócił znów
W pokoleniach co przyjdą po nas.
|