Coleridge Samuel Taylor (1772-1834)


Człowiek, który sie żeni z miłości,
jest jak żaba, która wskakuje do studni.
Ma obfitość wody, ale nie może się wydostać.

* * *

Jeśli miłość jest ożywczym słońcem ludzkiej natury,
jakże niełaskawie rozdzieliła ona swe promienie
między mnie i tę, którą kocham!
Ją ozłociła całym światłem swoim i blaskiem,
a moją istotę przenika tylko niewidzialnymi promieniami żaru.
Ona jaśnieje, jest chłodna jak tropikalny świetlik.
Ja, ciemny, nieurodziwy, podobny jestem świerszczowi w gorącym popiele.

* * *

Miłość przekształca dusze na podobienstwo osoby ukochanej.

* * *

Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości,
tym czulsza powinna być ręka, która go zrywa.

* * *

Każdy, kto był zakochany, wie,
że namiętność jest najsilniejsza,
a pożądanie najsłabsze, gdy przedmiot miłości jest nieobecny;
i odwrotnie - gdy osoba ukochana jest przy nas.

* * *

Natura nasza jest dla niektórych jak ser:
najbardziej lubią w niej to, co zepsute.

* * *

Poezje, jak uczniaków, można zbyt częstym
i zbyt surowym poprawianiem tak zastraszyć,
że staje sie tępa.

* * *

Szczęście ludzkie, jak aloes, jest kwiatem powoli rosnącym.