Maria Dąbrowska


(1889 - 1965), wybitna pisarka polska

"Polacy są od improwizacji, może to nasze nieszczęście, ale jakby i tego nie było niewiele by zostało."

"Piekło jest na ziemi, jest w każdym człowieku i każdy z nas może stanąć przed jakimś wewnętrznym sądem ostatecznym. I zmartwychwstać z niego innym, nowym człowiekiem."

"Historia żadko ma coś wspólnego z elegancją."

"Czyż przyjaźń prawdziwa nie polega na wszelkim łamaniu dyskrecji."

"Nikt nie przyznaje się chętnie do siebie takiego, jakim go widzą inni ludzie."

"Bywa, że Faust nie potrzebuje odmładzającego diabła, żeby rozkochać w sobie Małgorzatę."

"Nie ma romansów nie skonsumowanych."

"Twórczość bywa rekompensatą, choć czasem bardzo utajnioną, z bardzo skrywanych braków i utrat płynącą jak z podziemnego źródła..."

"Potrzeby się zaskpokaja lub się je z ukrycia wywołuje."

"Powieść nie ma przyszłości? Zmierzch powieści to zabobon literackiej gawiedzi. Jak w innych środowiskach wróżby o końcu świata."

"Marzenia zwykle się spełniają, ale nie tak i nie wtedy, kiedy tego pragniemy..."

"Trzeba ludziom zostawić wolność decyzji, nawet jeśli chcą decyzji szalonych albo tragicznych."

"Prócz tego, co jest możliwe, jest jeszcze to, co jest konieczne."