Tomasz Morus

(1530 - 1584), najwybitniejszy poeta polskiego odrodzenia (1478 - 1535), angielski mąż stanu i pisarz polityczny; humanista, jeden z czołowych ideologów odrodzenia i pierwszy przedstawiciel nowożytnego socjalizmu i komunizmu utopijnego "Nie wsztscy są tacy mądrzy, aby patzrylijedynie na chrakter; zresztą nawet mędrcy radzi są, jeśli w osobie żony przymioty duchowe łączą się z urodą." "Rzadkością doprawdy jest spoełeczęństwo mądrze zorganizowane." "Istnieje jakieś sprzysiężenie bogaczy, dbających o własne tylko kożyści pod pozorem dobra publicznego." "Najmniej chluby przynosi państwom sława wojenna." "Władcy o wiele więcej starają się, aby zdobyć dla siebie nowe obszary godziwymi lub niegodziwymi środkami, niż żeby dobrze rządzić tym, co już zdobyli." "Jak partaczem w medycynie jest ten, kto nie potrafi leczyć choroby niż przez wywoływanie drugiej, jeszcze gorszej choroby, tak i człowiek, który nie potrafi poprawić warunków bytu w inny spsób aniżeli pozbawianie obywateli wygód życiowych, powinien by się przyznać, że nie jest zdolny do rządzenia ludźmi wolnymi." "Żadna przyjemność nie jest zakazana, jeśli nie powoduje jakiejś szkody." "Jeśli kobieta łączy w sobie niejaki wiadomości z wielu godnymi pochwały cnotami, cenię to wyżej nad skarby Krezusa i piękność Heleny." "Ludzie, którzy z lubością przypatrują się rozlewowi krwi, choćby tylko zwierząt, albo już są okrutni, albo mogą wkońcu popaść w okrucieństwo."