"Tango Triste" |
To było tak, jak zaćmienie słońca w seru: Przestała naraz widzieć mnie; To było tak, jak trzęsienie ziemi w Peru: Przestała naraz słyszeć mnie; To było tak, Jak o latarnię morską Rozbija sie wędrowny ptak. W najgłębszą ciemność strącił mnie najwiekszy blask. Tango - żałobny śpiew jak po szarańczy. Tango - to smutna myśl, którą się tańczy. Z kulą u nogi przeklętej pamięci, Z nożem, co w plecach aż do rękojeści, Z obłędem, co w oczach się nie mieści. Niech będzie tak, że zaćmienie zawsze będzie: Nie wyjdzie słońce dla mnie już: Niech będzie tak, ze trzęsienie ziemi wszedzie: Zaginął wszędzie po mnie słuch; Niech będzie tak, Bo ja nie żyję wcale, Bo duchem ptaka stał sie ptak. W najgłębszej nocy tańczę do czarnego dnia. Tango - żałobny śpiew jak po szarańczy. Tango - to smutna myśl, którą się tańczy. Z kulą u nogi przeklętej pamieci, Z nożem, co w plecach aż do rękojeści, Z obłędem, co w oczach się nie mieści. |