Las wiączyński

Rezerwat bukowy "Wiączyń" utworzono 4.02.1958 roku, w celu ochrony buka i jodły, które rosną tutaj na pn. - wsch. granicy ich zasięgu w Europie. Powierzchnia ogólna rezerwatu wynosi około 8,40 ha i jest częścią 1000-hektarowego kompleksu leśnego Wiączyń. Rezerwat położony jest w północnej części Wyżyny Łódzkiej na obszarze Wzgórz Brzezińskich. Jest częścią dawnej Puszczy Łódzkiej, silnie eksploatowanej w XVI do XVIII wieku. Rezerwat ma kształt wydłużonego ze wschodu na zachód wąskiego prostokąta. Teren wokół rezerwatu jest raczej podmokły, zwłaszcza wiosną i jest wtedy biało od zawilców i niebiesko od przylaszczek. Do najciekawszych okazów należy w rezerwacie kilkanaście potężnych buków, liczących ponad 300 lat. Obwody tych drzew dochodzą do 4,5 m, a wysokość przekracza 30m. Wiączyńskie buki posiadają gęste i pięknie wykształcone korony oraz proste pnie o gładkiej i lśniącej korze. Na uwagę zasługuje też kilka potężnych jodeł, z których największa osiąga wysokość 35 m, a obwód pnia - 2,5 m. Dwa 300-letnie jawory mają pnie o obwodzie 2,5 i 2,2 m.