Czas wielkich likwidacji sieci tramwajowej w Łodzi pozornie zdaje się być już wyłącznie ponurą przeszłością. Niestety jest tylko pozorne wrażenie. Przypomnijmy - w początkach lat dziewięćdziesiątych pod pretekstem nierentowności „zawieszono” kursowanie wielu linii, a wraz z nimi „pod palnik” poszło wiele kilometrów czasami niemal nowych torów. Podobnie miało stać się i z linią tramwajową na Koziny i to, że do jej kasacji jeszcze nie doszło wcale nie oznacza, że linia może liczyć na dalsze funkcjonowanie. Pod pretekstem rzekomej nierentowności od kilku lat linia funkcjonuje w dokumentach planistów jako „użytkowana do wyeksploatowania torowiska”. Jak zatem sprawić, by w XXI wieku, w mieście, które coraz bardziej przypomina ogromny korek nie doprowadzać do dalszego niszczenia transportu zbiorowego? Zdaniem autora projektu należy podnieść atrakcyjność trasy tramwaju jadącego z Kozin, przy jednoczesnym skumulowaniu na Kozinach potoków pasażerów z Teofilowa, Żabieńca, Żubardzia i samych Kozin.

Remedium na problemy osiedla może byc umożliwienie tramwajom skrętu z ul. Srebrzyńskiej w aleję Włókniarzy. Rozwiązanie takie z powodzeniem już funkcjonowało. Przez pewien czas była to trasa przejazdowa, a tramwaje linii 7 nie kończyły jazdy na ul. Srebrzyńskiej, tylko kierowały się dalej do pętli na Żabieńcu. Dowodem na to są pozostawione, choć odcięte, tory skręcające łukiem w al. Włókniarzy. Pretekstem dla odcięcia linii na Koziny od al. Włókniarzy były działania mające na celu poprawienie płynności ruchu samochodowego. Żyjemy jednakże w XXI wieku i teraz to komunikacja publiczna, a nie indywidualna, winna być beneficjentem zabiegów kształtujących ruch uliczny. Z resztą już od dawna mówi się o potrzebie ustawienia sygnalizacji świetlnej na omawianym skrzyżowaniu. Dlaczego więc, minimalnym kosztem, nie odtworzyć łuków tramwajowych? Dzięki takiemu rozwiązaniu przez Koziny jeździliby także mieszkańcy innych osiedli, a dzięki temu linia kursowałaby przy większym obłożeniu i przestała być „deficytowa”.

Powstaje jednak pytanie: czy tak poprowadzona linia, nawet o odpowiednich parametrach obłożenia na terenie Kozin, nie jeździłaby pusta przed dotarciem na to osiedle, zwłaszcza zważywszy na relacje istniejących już linii? Aby nie tworzyć tras o nieznacznym obłożeniu autor opracowania postuluje likwidację linii 7 przy jednoczesnych zmianach parametrów linii 9 i 13.
Obecnie linie 13 i 7 pokrywają się na ogromnym odcinku - od pętli Śląska aż do skrzyżowania ulic Kilińskiego i Narutowicza, następnie prowadzą obie w kierunku zachodnim, by znów spotkać się przy pętli Koziny, gdzie linia 7 kończy swą trasę, a linia 13 podąża dalej ulicami: Włókniarzy, Limanowskiego i Aleksandrowską na Teofilów (pętla „Szczecińska”). Podobieństwo tych tras jest aż nadto widoczne i w wiadomy sposób powoduje wzajemne pomniejszanie liczby pasażerów. Obie te linie, a także linię 9 charakteryzuje częstotliwość szczytowa 10 minut, mimo to po dziś dzień nie doczekaliśmy się takich rozkładów, przy których linie te nie kursowałyby „stadnie”. Dlatego też autor postuluje likwidację jednej z nich, przy jednoczesnym podniesieniu częstotliwości pozostałych do, podstawowej w łódzkiej komunikacji, częstotliwości 7,5 minuty. Trasa linii 9 pozostałaby bez zmian. Linia 13 z al. Włókniarzy skręcałaby nie w Legionów, a w Srebrzyńską i podążała ulicami: Srebrzyńską, Cmentarną, Legionów, Zachodnią, Zieloną, Narutowicza i dalej obecną trasą. Beneficjentami tych zmian byliby nie tylko mieszkańcy Kozin, ale poprzez poprawienie regularności kursowania także mieszkańcy Teofilowa i Widzewa. Dzięki wyrównaniu częstotliwości kursowania, wprowadzono by równomierny takt tramwajów na ulicach Rokicińskiej, Piłsudskiego, Narutowicza, Włókniarzy, możliwa byłaby poprawa regularności kursowania na ul. Aleksandrowskiej. Jak widać, dzięki dobudowaniu łuków w zaledwie dwóch miejscach (przebudowy wymagałoby także, i tak kwalifikujące się do remontu, skrzyżowanie ulic Zielonej, Zachodniej i Kościuszki) zyskujemy regularnie i bardzo często kursującą komunikację w znacznej części miasta, w tym na najważniejszych ciągach komunikacyjnych. Co więcej ratujemy linię na Koziny, dając mieszkańcom częściej kursujące tramwaje, a do tego nie zmieniamy w sposób znaczący wydatków na obsługę linii.

Podstawowe zalety powyższego rozwiązania to pozostawienie kosztów prowadzenia przewozów na podobnym do dzisiejszego poziomie przy jednoczesnym utrzymaniu trasy na Koziny (o poprawionych parametrach) i poprawie płynności ruchu na wielu ulicach miasta i tylko jednostkowym pogorszeniu warunków podróżowania (nieznacznie wydłużyłby się czas oczekiwania na tramwaj na części ul. Zielonej i na al. Śmigłego - Rydza, gdzie jednakże ewentualne braki dają się uzupełnić poprzez przywrócenie korzystnej, 7,5 minutowej częstotliwości linii 14). Dodatkową zaletą jest możliwość wprowadzenia zmian w stosunkowo niedługim okresie czasu (uzupełnienie brakujących elementów sieci, wraz z przygotowaniem dokumentacji powinno zamknąć się w przedziale kilku miesięcy), tak więc projekt mógłby zostać wprowadzony w życie już na jesieni 2005 roku. W przypadku podjęcia się realizacji projektu do wiosny trwałyby prace przygotowawcze (zbieranie dokumentacji, uzyskanie pozwoleń), zaś latem 2005 roku wykonano by modernizacje skrzyżowań Włókniarzy - Srebrzyńska i Zielona – Zachodnia. Zalecano by także dokonanie w tym czasie wymiany będących w najgorszym stanie technicznym odcinków torowisk na ul. Cmentarnej i Legionów.

Parametry proponowanych linii:

Parametry ruchu na wybranych odcinkach w godzinach szczytu

Podstawowe korzyści:

• utrzymanie linii na Koziny
• poprawienie częstotliwości kursowania linii na Koziny
• umożliwienie mieszkańcom Kozin bezpośredniego dojazdu do większej ilości miejsc (m. in. osiedla: Teofilów, Żabieniec i Żubardź, ul. Zachodnia, ul. Piotrkowska w jej centralnej części)
• umożliwienie wygodnej przesiadki na ul. Zachodniej
• poprawienie regularności kursowania tramwajów na licznych ciągach komunikacyjnych (patrz tabelka)
• poprawienie obsługi komunikacyjnej ul. Narutowicza
• poprawienie wizerunku komunikacji miejskiej poprzez powyższe działania

Wady:

• konieczność modernizacji skrzyżowań Włókniarzy – Srebrzyńska i Zachodnia – Zielona – Kościuszki
• nieznaczne pogorszenie częstotliwości tramwajów na części ul. Zielonej oraz na al. Śmigłego – Rydza i Niższej